| Forteljing om Kristiguten, spelemann-"var kje noko tess til spela". | 1 | |||
| Notis om dans, springdans og bondedans. Forteljing om Ankerhusguten, spilemann. | 2-3 | |||
| Notisar om Botolvs-Per og Svein Haugje, dei snakka så bakvendt båe to. | 4-5 | |||
| Detaljskildring, skisser, teikningar av innbu og ymse anna, ymse stader. (Litt om klede (saum) inn i mellom). | 8-9 | |||
| Notis om Ola Aadugard, var felemakar. | Notis om Ola Mølndalen, var på slaveri. | 22-23 | ||
| Forteljing om Lars Tomasson Viken frå Hol, var ein god skreddar. Han var god til å kveda og, og god til å danse. | 24-25 | |||
| Detaljskildringar, skisser, teikningar av ymse innbu og anna, ymse stader. | 26-27 | |||
| Notis om einaste råd for å verta kvitt Svarteboka. Eventyr om presten og klokkaren (Av vei, av vei, her kommer presten!) Presten Nannestad i hovedrolla. | 52-53 | |||
| Om "trollkattspy" ymse detaljskildringar + skisser av innbu. | 54-55 | |||
| Forteljinga om guten som fekk skyss med den rike mannen, Forteljing om guten som skyssa biskopen. | 80-81 | |||
| Eventyr om den dumme guten som skulle av stad og fri. (Aa-th un 1775: Friven). | 84-85 | |||
| Eventyr om guten som vedda med presten. Veddemålet galdt om guten skulle få det som han ville med gjentene (Og prestefrua). | 88-89 | |||
| Forteljing om guten som gjekk til Finnar klokkar og ba om klede. | Forteljing om Mikkel Lien, ein gamal tjuv, bruka ikkje stjele frå venene sine. | 92-93 | ||
| Lang forteljing om Mikkel Solheim, dreiv m. a. med rein. | 94-95 | |||
| Forteljing om Vebjørn Mikkelss. Solheim, var ein sonesons son til Mikkel S., var ein sjelden sprek kar. | 106-107 | |||
| Notis om Reinto-Hallvord, han låg ute i ufreden. | 110-111 | |||
| Forteljing om Blank-Ola, ga skrivaren eit nevaslag og betala for det etterpå. | 112-113 | |||
| Forteljing om Torleiv Villand, hadde eit hissig gemytt, kom på slaveri. | 114-115 | |||
| Forteljing om Svein Grøvo, bror av Torleiv Villand. | 116-117 | |||
| Forteljing om kjerringa til Blank-Ola, fekk tatar på vitjing, men ho valsa opp med dei. | 118-119 | |||
| Forteljing om lita gjente som vart bergteken, vart ikkje funnen. Om Tune-Spøkeriet. | 120-121 | |||
| Notis om Tor Villand, kjende namnet på så mange blomar. | 122-123 | |||
| Forteljing om luraasen, han lærde opp Lars Nørdstedokken til spela. | 124-125 | |||
| Detaljskildringar, skisser, teikningar av ymse innbu, ymse stader. | 128-129 |